Google+ Γαλακτοκομικά Καρυάς - Μαυρόγιαννης Θεοδόσιος: Φεβρουαρίου 2016

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2016

Η κηδεία της… γουρουνίτσας και ο Δεσπότης

  Στην Καρυά του Άργους (τηλεοπτικό… Κολοκοτρωνίτσι), κάπου στις αρχές του ’50, ένας αγρότης έθρεφε μια γουρουνίτσα, να την παχύνει και να την σφάξει στις Γιορτές.

Στον χώρο  όπου την είχε, όπως κάνουν όλα τα γουρούνια, το ζωντανό έσκαβε το έδαφος με τη μουσούδα του και κάποια στιγμή έβγαλε στην επιφάνεια ένα κιούπι με λίρες, προφανώς κρυμμένο από τους αντάρτες. Τρελός από τη χαρά του ο αγρότης, μάζεψε τις λίρες και ευγνώμων προς τη γουρουνίτσα που τις ξέθαψε, έδωσε την υπόσχεση:

-Καλή μου γουρουνίτσα, για το καλό που μου έκανες δεν θα σε σφάξω ποτέ, θα σε έχω και θα σε περιποιούμαι και άμα πεθάνεις θα σε κηδέψω σαν άνθρωπο!

Κάποτε, ψόφησε η γουρουνίτσα, ο άνθρωπος την έκλαψε σαν να έκλεγε δικό του άνθρωπο και κίνησε να βρει τον παπά του χωριού, τον παπα Χρήστο Λάμπα, να υλοποιήσει και την τελευταία του υπόσχεση προς το ζωντανό.

Ο παπάς, μόλις άκουσε την επιθυμία του συγχωριανού του έφριξε – να θάψει το ζωντανό με νεκρώσιμη ακολουθία(!) –  και τον αποπήρε:

-Δεν γίνονται τέτοια πράγματα!

Ο Παπαχρήστος Λάμπας με τη σύζυγό του
 Γεωργία Μαυροκορδοπούλου
και τον εγγονό του
Γιάννη Παπασωτηρίου (Μπουνάτσος).
Ο πονηρός Καρυώτης, όμως, ήταν προετοιμασμένος και βγάζοντας μια χούφτα λίρες από την τσέπη του, ρώτησε τον παπά:

-Φτάνουν αυτά, παπά μου, για τα έξοδα;

Ο παπα Λάμπας, συγκινήθηκε στη θέα του χρυσίου και αφού τοποθέτησαν τη νεκρή γουρουνίτσα σε μια τάβλα τέλεσε την εξόδιο ακολουθία…

-Άμωμοι εν οδώ, αλληλούια…

Όλοι ήσαν ευχαριστημένοι, έλα όμως που κάποιοι ζηλόφθονοι το «σφύριξαν» στο Δεσπότη, στο Ναύπλιο…

Τον καλεί, λοιπόν, ο Δεσπότης με την πρόθεση να τον αποσχηματίσει για το βαρύτατο αυτό ατόπημα, να κηδέψει γουρούνι σαν να ήτανε άνθρωπος…

Κατεβαίνει ο παπα Λάμπας στ’ Ανάπλι, πάει στο Μητροπολιτικό μέγαρο, ασπάζεται την δεξιά του Δεσπότη και ακούει τα εξ αμάξης:

Παπαχρήστος Λάμπας με τις φουστανέλες
 πριν γίνει παπάς και ο πατέρας του Γεώργιος.
-Πάτερ, υπέπεσες σε μεγάλο αμάρτημα και είμαι υποχρεωμένος να λάβω μέτρα!

Βάζει, τότε,  το χέρι στην τσέπη ο παπα Λάμπας και βγάζει τις μισές λίρες, ακουμπώντας τες στο τραπέζι.

-Σεβασμιώτατε, με την ευκαιρία, σας φέρνω και αυτά, που μου τα έδωσε για σας ο ιδιοκτήτης της τεθνεώσης…

Και ο Δεσπότης, εμφανώς μαλακωμένος:

-Τι λες, με σκέφτηκε και μένα η… συγχωρεμένη;

Και η ιστορία έληξε εκεί…

Γιώργος Ν. Μουσταΐρας

Άρθρο από https://argolisnews.wordpress.com/
Φωτογραφίες https://argolikivivliothiki.gr

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...

Διαδρομές  ΑΡΤΕΜΙΣΙΟ - Υψ. 1771 μ.

Hellaspath :: Αρχείο ορεινών διαδρομών για GPS στα Ελληνικά βουνά

Διαδρομές

 ΑΡΤΕΜΙΣΙΟ - Υψ. 1771 μ.
Νομός: Αργολίδας


Aρχεία Σημείων Προορισμού του Βουνού (Waypoints)
Σύνολο Σημείων Waypoints: 12
Aρχείο Σημείων Προορισμού GPS Exchange (GPX): Artemisio.gpx 
Aρχείο Σημείων Προορισμού OziExplorer (WPT): Artemisio.wpt
Aρχείο Σημείων Προορισμού GoogleEarth (KML): Artemisio.kml 
Aρχείο Σημείων Προορισμού με όλες τις Διαδρομές: Artemisio_total.kml 
Το Αρτεμίσιο είναι βουνό της Πελοποννήσου με υψόμετρο 1.771 μέτρα και βρίσκεται στα σύνορα των νομών Αργολίδας και Αρκαδίας. Βόρεια ενώνεται με το Λύρκειο, ανατολικά καταλήγει στο οροπέδιο της Μαντίνειας και νότια συνδέεται με τις απολήξεις του Πάρνωνα. Είναι τμήμα της ευρύτερης οροσειράς που ενώνει τον Κορινθιακό με τον Αργολικό κόλπο και περιλαμβάνει τα βουνά Κυλλήνη, Ολίγυρτο, Τραχύ και Λύρκειο. Στο Αρτεμίσιο υπάρχει μεγάλη σήραγγα της εθνικής οδού Κορίνθου - Τριπόλεως.
Διαδρομές στο βουνό: 1
1.

Καρυά-Χτένια Αρτεμισίου-Μαλεβός Αρτεμισίου (1771 μ.)
Μήκος: 5285 μ.
Υψ. Ανάβαση: 812 μ.
Υψ. Κατάβαση: 475 μ.
Μέγιστο Υψόμετρο: 1773 μ.
Ελάχιστο Υψόμετρο: 1045 μ.
Τrackpoints: 212
Λίγο πριν από την πλατεία της Καρυάς, η άσφαλτος προς αριστερά οδηγεί σε υψόμετρο 1100 περίπου μέτρων στην παλιά μονή της Παναγίας, πάνω σε ωραίο φυσικό μπαλκόνι με θέα στον αργολικό κάμπο. Στο χώρο της εκκλησίας υπάρχουν δέντρα, γρασίδι και πηγή, και μπορεί να γίνει εδώ διανυκτέρευση με σκηνή.
Συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο (που καταλήγει στη Νεστάνη) και μετά από περίπου 800 μέτρα βλέπουμε σήμανση για την είσοδο στο μονοπάτι. Από εδώ αρχίζει η καταγραμμένη διαδρομή. Ανηφορίζουμε σε ομαλό δασωμένο μονοπάτι και συναντούμε χωματόδρομο. Το μονοπάτι καταλήγει στη Νεραϊδόβρυση απʼ όπου ακολουθούμε πορεία δεξιά (βόρεια και μετά δυτικά) προς την κορυφογραμμή. Μόλις φτάσουμε στην κορυφογραμμή, ακολουθούμε τα χτένια μέχρι την κορυφή Μαλεβό (1771 μ.). Η διαδρομή έχει κάποια εύκολα τεχνικά περάσματα. Ένα σχοινί δε βλάπτει. Η επιστροφή γίνεται από τη κλασσική διαδρομή. Από το κολωνάκι κινούμαστε για λίγο ανατολικά και μετά ακολουθούμε τη κορυφογραμμή προς το Νότο. Στη συνέχεια ακολουθώντας τα σημάδια του μονοπατιού προς Βορρά, ολοκληρώνουμε τον κύκλο επιστρέφοντας στη Νεραϊδόβρυση.
Καταγραφή διαδρομήςΣιδηράς Γιώργος


Στην κορυφογραμμή, μερικά λεπτά πριν την κορυφή. (φωτό: Θ. Δίτσας) (09-06-2014)


Η διαδρομή του τόπου μας εδώ

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ & ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΚΑΡΥΩΤΩΝ “ΤΟ ΑΡΤΕΜΙΣΙΟ”


Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου,προσκαλεί όλους τους Καρυώτες καθώς και τους φίλους αυτών να συμμετέχουν  στη διαδικασία των εκλογών δίνοντας νέα δυναμική στην σημαντική προσπάθεια που καταβάλλεται για την ανάδειξη του τόπου μας.Με την ευκαιρία αυτή θα γίνει και κοπή της πίτας καθώς και βραβεύσεις.
Θα πραγματοποιηθεί στο δημοτικό σχολείο του Χωριού,στις 14-2-2016 ημέρα Κυριακή και ώρα 10:30 π.μ.

Όσοι επιθυμούν να θέσουν υποψηφιότητα θα πρέπει το αργότερο μέχρι την 10-2-2016 να επικοινωνήσουν με οποιοδήποτε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου.
     Αμέσως μετά την κοπή της πίτας και της  Γ.Σ. θα ακολουθήσουν εκλογές για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου και εξελεγκτικής επιτροπής.

    Απευθυνόμαστε σε όλους τους συμπατριώτες και ιδιαίτερα στους νέους που έχουν και διάθεση για δουλειά να πλαισιώσουν το Δ.Σ. όχι μόνο με τη συμμετοχή στις δραστηριότητές μας αλλά και με την υποβολή υποψηφιότητας στις αρχαιρεσίες. Για όποια πληροφορία τηλεφωνείστε στα μέλη του Δ.Σ.
Με πατριωτικούς χαιρετισμούς
ο Πρόεδρος Κώστας Τρίχας και το Δ.Σ. του Συλλόγου μας







Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...

Η λύση θα έρθει από την βάση μας.!!

Πως με τη φέτα μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα της ανεργίας στη χώρα

Του Γιάννη Κολλάτου

Ήρθε η ώρα σε αυτό τον τόπο να φύγουμε από τις διαπιστώσεις και να περάσουμε σε συγκεκριμένες προτάσεις και παραδείγματα για τον τρόπο με τον οποίο θα δημιουργήσουμε ένα νέο εθνικό αφήγημα, ένα νέο στρατηγικό συλλογικό σχέδιο.

 Ας επαναφέρουμε στη μνήμη των αναγνωστών  το παράδειγμα ενός εθνικού προϊόντος, της φέτας. Μετά από πολύχρονη μάχη κατορθώσαμε πριν από μερικά χρόνια να κατοχυρώσουμε το προϊόν ως ΠΟΠ, με γεωγραφική ονομασία προέλευσης. Έκτοτε η παγκόσμια ζήτηση ανήλθε στους 400.000 τόνους, ενώ η χώρα παράγει περί τους 120.000 ετησίως.
Το γάλα για την παρασκευή της το προμηθεύουν περί τους 85.000 αιγοπροβατοτρόφοι. Τα τελευταία δύο-τρία χρόνια όμως έχοντας απλήρωτους τους κτηνοτρόφους, από εξισωτικές γιατί αδυνατούμε να ορίσουμε τα βοσκοτόπια, σε συνδυασμό με τον αφθώδη πυτερό που αντιμετωπίστηκε με ερασιτεχνικό τρόπο, έχουμε υποσιτισμό των ζώων και η παραγωγή αιγοπρόβειου γάλακτος έχει πέσει κάτω από τους 100.000 τόνους.

Αν με κάποια προγράμματα επέκτασης και ενίσχυσης της προβατοτροφίας (τα χρήματα θα μπορούσαν να δοθούν από το ΕΣΠΑ, από τον Πυλώνα ΙΙ  ακόμη κι από ένα μέρος των επιδομάτων ανεργίας), τριπλασιάζαμε τις εκμεταλλεύσεις στον τομέα της προβατοτροφίας προκειμένου να καλύψουμε την παγκόσμια ζήτηση, αυτομάτως θα είχαμε επιλύσει σε ένα μεγάλο βαθμό το πρόβλημα της ανεργίας στη χώρα, αφού η προβατοτροφία έχει πολλαπλασιαστή απασχόλησης από 12 έως 15 .
Σκεφτείτε τι διέξοδο θα έδινε στη φυτική παραγωγή, με τη μαζική καλλιέργεια ζωοοτροφών, στους γεωπόνους, τους μεταφορείς, τα τυροκομεία, τους χημικούς, τους τεχνολόγους τροφίμων, τους μαρκετίστες, τους οικονομολόγους, τους μηχανικούς που θα εργαζόταν σε εργαστάσια παραγωγής της, τους κτηνιάτρους και πάει λέγοντας...

 Σημειωτέον αυτό δεν θα ενοχλούσε τους Βορειοευρωπαίους δανειστές μας που μας καθορίζουν την απελευθέρωση αγορών μόνο για δικά τους προϊόντα, όπως το αγελαδινό γάλα, το βόειο κρέας και το χοιρινό (και εσχάτως και το κρασί με τον ατυχή φόρο των 20 λεπτών το λίτρο), αφού προβατοτροφία πέραν ίσως της Γαλλίας έχουν μόνο η Ελλάδα, η Ιταλία και οι Βαλκανικές χώρες (Βουλγαρία, Ρουμανία, Σκόπια, Αλβανία) οι οποίες όμως δεν συγκαταλέγονται στους δανειστές μας. .

 Με απλά λόγια 200.000 αιγοπροβατοτρόφοι θα μπορούσαν να δώσουν δουλειά σε 2.000.000 πολίτες. Ενώ με τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων (βιοαέριο) θα μπορούσαμε να λύσουμε το πρόβλημα της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας π.χ. από τα υγρά καύσιμα για τη θέρμανση, επιλύοντας και το πρόβλημα της αιθαλομίχλης στα αστικά κέντρα.

 Το κέρδος για την εθνική οικονομία θα ήταν συνεπώς πολλαπλάσιο, αφού θα επέφερε δεκάδες δισ. ευρώ στο εμπορικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, ενώ θα επιλυόταν κατά ένα μεγάλο μέρος  και το πρόβλημα της απασχόλησης στη χώρα. Η δε σύνδεση του τουριστικού προϊόντος με το εθνικό προϊόν, τη φέτα, και στη συνέχεια με το ελαιόλαδο και τα λαχανικά θα μπορούσε να προσφέρει τυποποιημένη και συσκευασμένη αεροστεγώς την greek salad στις ευρωπαϊκές και τις παγκόσμιες αγορές.


Με συνέργειες αυτή η ιστορία της ελληνικής χωριάτικης σαλάτας θα μπορούσε να προσφέρει στα πλαίσια του αγροτουρισμού και επισκεψιμότητα στο εσωτερικό της χώρας όπου παρασκευάζονται αυτά τα προϊόντα και να συνδεθεί με την ελληνική ιστορία και μυθολογία που είναι το πιο εξαγώγιμο ελληνικό προϊόν. Από την εποχή του Ρικάρντο και του ορισμού της γεωπροσόδου, οι κοινότητες ήταν εκείνες που προσέδιδαν την προστιθέμενη αξία και την αλληλοβοήθεια στις κοινωνίες και όχι από μόνη της η ατομική πρωτοβουλία.

Πως με τη φέτα μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα της ανεργίας στη χώρα

 Το αφήγημα λοιπόν της χώρας πάσχει στη συλλογική προσπάθεια και στο στρατηγικό σχεδιασμό. Αυτό το αφήγημα το μόνο που απαιτεί είναι απόθεμα γνώσης και ευελιξία. Αρκεί να αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι το 1999 το διανοητικό κεφάλαιο των ΗΠΑ ήταν το πιο πολύτιμο εξαγώγιμο αγαθό τους: Η χώρα εισέπραξε 37 δισ. δολάρια από τα πνευματικά δικαιώματα και άδειες ευρασιτεχνίας, όταν την ίδια στιγμή τα έσοδα από το κύριο εξαγώγιμο υλικό προϊόν της χώρας, τα αεροπλάνα, δεν ξεπέρασαν τα 29 δισ. δολάρια.


Έκτοτε βέβαια τα έσοδα από το διανοητικό κεφάλαιο των ΗΠΑ με την επέκταση της Σίλικον Βάλεϊ, πολλαπλασιάστηκαν στη χώρα. Οι Αμερικανοί βρήκαν το δικό τους αφήγημα στην υψηλή τεχνολογία. Για την Ελλάδα το αφήγημα αυτό οφείλει να στηρίζεται στον τρόπο ζωής γιατί η μεσογειακή δίαιτα είναι κουλτούρα και μεταφέρει χιλιετηρίδες ιστορίας. Από τους ομηρικούς χρόνους και την Οδύσσεια που πρωτοαναφέρεται η φέτα στην σπηλιά του Πολύφημου μέχρι τις μέρες μας, το προϊόν αυτό από μόνο του θα μπορούσε να αποτελέσει έναν ασφαλή οδικό χάρτη για την έξοδο της πατρίδας από την κρίση…

 Σημειωτέον ότι η φέτα είναι κατοχυρωμένη παγκοσμίως και όσο αδυνατούμε να καλύψουμε την παγκόσμια ζήτηση, τόσο κάποιοι Βούλγαροι, κάποιοι Τούρκοι, κάποιοι Δανοί ή κάποιοι Γάλλοι θα εποφθαλμιούν για να καλύψουν το έλλειμμα στις παγκόσμιες αγορές. Ήδη στη γειτονική Τουρκία έχει ξεκινήσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ανάπτυξης της προβατοτροφίας με αγορά ζωικού κεφαλαίου τόσο από την Ελλάδα όσο και από τις υπόλοιπες χώρες των Βαλκανίων με προφανή στόχο την κάλυψη της διεθνούς ζήτησης με προϊόντα «τύπου φέτας» και με συσκευασίες που έχουν ως ετικέτα ακόμη και τον Παρθενώνα!!!



Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

Καρυά Αργολίδας: Weekend στο τηλεοπτικό… Κολοκοτρωνίτσι!







Βόλτες | 15 Ιανουαρίου, 2016
Μαρία Ηλιάκη

Μπορεί κάποιοι μόνο και μόνο που βλέπετε την εικόνα  του χωριού το μυαλό σας να πηγαίνει στην τηλεοπτική σειρά «Το καφέ της Χαράς», αφού εκεί πραγματοποιήθηκαν πολλά από τα εξωτερικά γυρίσματα, οι περισσότεροι όμως γνωρίζουν πως πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα χωριά της Αργολίδας, γνωστό και ως «Η Αράχωβα της Αργολίδας».

Είναι χτισμένο αμφιθεατρικά και χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι η αρχιτεκτονική του. Σπίτια χτισμένα παραδοσιακά, με σκεπές από κεραμίδια, χαγάτια και περιποιημένες αυλές.
Η ευρύτερη περιοχή είναι κατάφυτη, μέσα στα έλατα και τα τρεχούμενα νερά, και αποτελεί ιδανικό προορισμό για όσους αγαπούν την πεζοπορία στη φύση.
Έχει ενδιαφέρον: Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται η πλατεία, με πολλά καταστήματα και ταβέρνες. Εκεί κοντά είναι και η μητρόπολη, ο Ιερός Ναός του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου.
Στην άκρη του χωριού, υπάρχουν τα ερείπια των παλιών νερόμυλων, που εργάζονταν παλιά οι κάτοικοι της περιοχής.
Λίγο έξω από το χωριό βρίσκεται η Ιερά Μονή της Παναγίας της Καρυάς και το «Μπρακατσάκι», η πηγή με το τρεχούμενο κρυστάλλινο νερό.
Τι να δοκιμάσουμε: Η περιοχή φημίζεται για τα γαλακτοκομικά της προϊόντα, αλλά από τον παραδοσιακό φούρνο αξίζει να δοκιμάσετε το φρεσκοψημένο ψωμί, τις τραχανόπιτες και τα τυροπιτάρια. Στις ταβέρνες του χωριού σας συνιστούμε να ζητήσετε τις γνωστές γκόγκες.
Το άρθρο της Μαρίας Ηλιάκη εδώ



Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...